Nikogo nie trzeba przekonywać, że poezja to kruche tworzywo, często też niezrozumiałe i zaskakujące. Nic dziwnego, bo poezja to śpiew duszy, to spowiedź serca, to również radość i płacz, ból i cierpienie, które przeżywa każdy człowiek. To natura ludzka poddana biegowi czasu uzewnętrznia się poprzez utwory liryczne, co udowodniła Pani Sylwia w tomiku „W polifonii ciszy”.
Czytaj więcej: Gdy cisza zakłóca harmonię

Wiersze Sylwii Piwowar są bez wątpienia warte uwagi, gdyż skłaniają do refleksji i głębokiej zadumy, poza tym wyrażają dojrzałość literacką. Zaskakują bezkompromisową autentycznością i śmiałością językową. W wierszach doszukałam się wielu ciekawych środków stylistycznych a Pani Sylwia to poetka dojrzała z mądrą, indywidualną metaforą, doceniająca każdą chwilę, która zaczyna się od codzienności, a zawieźć może do miejsc poza czasem i przestrzenią.
Czytaj więcej: Zaskakują bezkompromisową autentycznością i śmiałością językową.